Dysbioza to zmiana ekologiczna w obrębie mikrobiomu. Jeśli dotyczy obszaru jamy ustnej, może doprowadzić do powstania rozmaitych stanów patologicznych, począwszy od próchnicy po zapalenie przyzębia czy dziąseł.

Przyczyn dysbiozy w jamie ustnej może być wiele – wszystkie one prowadzą do zakłócenia równowagi mikrobiologicznej w tym obszarze poprzez zmianę naturalnej liczebności drobnoustrojów należących do rozmaitych grup bądź gatunków.

Do dysbiozy jamy ustnej mogą doprowadzić m.in.:

• przedłużający się czas hospitalizacji;

• stosowanie określonych leków;

• nieprawidłowa dieta;

• niedożywienie;

• nadużywanie lub niewłaściwe stosowanie odkażających środków przeznaczonych do higieny jamy ustnej.

Zakłócenie naturalnej ekologicznej równowagi w jamie ustnej inicjuje powstanie łańcucha zdarzeń, których konsekwencją może być – i najczęściej jest – rozwój próchnicy czy chorób przyzębia.

Pamiętajmy, że sama dysbioza dodatkowo nasila pogarszanie się stanu zdrowia jamy ustnej. Przykładem jest sytuacja, w której następuje rozwój próchnicy. Dzieje się tak, ponieważ bakterie próchnicotwórcze, jeśli mogą licznie się namnażać, wytwarzają spore ilości kwasów, które znacząco obniżają pH środowiska jamy ustnej. To z kolei prowadzi do zmniejszenia populacji bakterii, które nie tolerują niskiego pH, ale mają wpływ na utrzymanie równowagi w mikrobiomie jamy ustnej. Zmniejszenie ich liczebności znacząco służy rozwojowi bakterii szkodzących zębom.