Gingivitis i periodontitis oznaczają schorzenia dotykające obszar przyzębia, jednak nie można nazw tych stosować zamiennie, ponieważ dotyczą dwóch różnych stanów chorobowych.

Gingivitis – odnosi się do zapalenia dziąsła, w którym stan zapalny ograniczony jest do brzeżnych tkanek miękkich. Objawy charakterystyczne to:

• zaczerwienienie dziąsła;

• skłonność do krwawień – podczas szczotkowania lub krwawienie samoistne;

• obrzęk i ból dziąsła.

Gingivitis może być nieżytowe, rozrostowe, wrzodziejące, ziarninowe.

Periodontitis – dotyczy stanów zapalnych toczących się w przyzębiu. Ta choroba przyzębia związana jest z niszczeniem włókien kolagenowych i destabilizacją przyczepu nabłonkowego w przyzębiu. Zawsze periodontitis rozwija się na podłożu gingivitis.

Stan zapalny przyzębia może być:

• przewlekły – z surowiczym lub ropnym wysiękiem z dziąsła;

• agresywny – objawia się nadwrażliwością szyjek i może doprowadzić do utraty zębów.

Stany zapalne w przyzębiu klasyfikowane są także w odniesieniu do wieku osób, które są nimi dotknięte. I tak wyróżnia się:

• zapalenie przyzębia dorosłych – dotyka osoby w wieku średnim – 30-40-latków, toczy się powoli i związane jest z obecnością kamienia nazębnego;

• gwałtowne zapalenie przyzębia – charakterystyczne dla osób młodych, ma intensywny przebieg i prowadzi do zniszczenia kości przyzębia;

• młodzieńcze zapalenie przyzębia – cierpią na nie głównie nastolatkowie do 20. roku życia;

• zapalenie przyzębia przedpokwitaniowe – to rzadka przypadłość, która może doprowadzić do utraty zębów mlecznych.