Ropowica to proces zapalny, występujący w postaci ostrego, ropnego zapalenia tkanki łącznej. Wywołana jest przez mieszaną florę bakteryjną bytującą w jamie ustnej, w skład której mogą wchodzić bakterie beztlenowe. Mają one zdolność do wytwarzania specyficznych enzymów, które rozpuszczają substancję międzykomórkową oraz włókna białkowe i prowadzą do martwicy zajętych tkanek.

Ropowica obejmuje kilka przestrzeni w obrębie jamy ustnej, twarzy i szyi. Jej przebieg kliniczny zależny jest od ogólnej odporności pacjenta oraz od złośliwości szczepu bakterii. Charakteryzuje się ogólnym osłabieniem, podwyższoną temperaturą ciała, brakiem łaknienia i bezsennością. Ponadto może wystąpić silny ból, zaostrzenie rysów twarzy, wymioty czy biegunka.

Skóra jamy ustnej jest napięta i zaczerwieniona, towarzyszy temu twarde, dobrze widoczne nacieczenie tkanek. W zależności od umiejscowienia procesu chorobowego obserwuje się szczękościsk oraz trudności w połykaniu i oddychaniu. W badanej krwi obserwuje się podwyższony poziom limfocytów, natomiast w moczu pojawia się białko.

Leczenie ropowicy wymaga natychmiastowego postępowania chirurgiczno-farmakologicznego w warunkach szpitalnych.