Miód, jako dostawca dużej ilości cukru, uznawany jest za duże zło dla zębów. Tymczasem liczne badania naukowe potwierdzają, że miód, choć słodki, ma poza tym wiele właściwości, dzięki którym ani próchnica, ani kamień nazębny ani inne choroby jamy ustnej nie powinny być zagrożeniem po jego spożyciu. Oto garść przykładów na dobroczynne właściwości miodu:

• Choć miód ma niskie pH i zawiera cukry, w przeciwieństwie do napojów gazowanych i kwaśnych soków owocowych nie powoduje erozji szkliwa. Co więcej – miód nie powoduje rozmiękczenia szkliwa nawet po długim czasie oddziaływania na nie.

• Miód może hamować odkładanie się osadu nazębnego i kamienia nazębnego – ponieważ zawiera w swoim składzie substancje, takie jak etidronat sodu, chlorek cynku, pirofosforan i polifosforan sodu, które hamują wytrącanie się nierozpuszczalnych form fosforanu wapnia, osadzających się następnie na powierzchni szkliwa. Szczególnie skuteczne są tu miody spadziowy, miętowy i kawowy.

• Miód hamuje rozwój próchnicotwórczych szczepów S. mutans – jest skuteczny już w stężeniach niższych niż 8 proc. Z kolei w stężeniu 30 proc. może całkowicie zatrzymać rozwój patogennych szczepów. Co istotne: u osób, które jadły produkty zawierające sacharozę, stwierdzono, że po spożyciu miodu zmniejszyła się zdolność próchnicotwórczych paciorkowców do wytwarzania dekstranu z sacharozy; i to znacznie, bo aż w prawie 90 proc. Oznacza to, że miód silnie wpływa na metabolizm bakterii.

• Hamowanie aktywności biologicznej S. mutans i innych szczepów próchnicotwórczych zauważalne jest też wyraźnie w przypadku osób z kserostomią, dlatego miód może być wykorzystywany po radioterapiach.

• Miód zmniejsza lub likwiduje objawy przewlekłego zapalenia przyzębia oraz hamuje krwawienia z dziąseł.

• Istnieją też doniesienia o korzystnym wpływie miodu na leczenie kanałowe – badanie takie przeprowadzono w Armed Forces Institutes of Dentistry w Pakistanie.

Źródło: „Postępy Fitoterapii”