Kult szczupłego ciała i zgrabnej figury powoduje, że u części osób (najczęściej nastolatków) może się rozwinąć unikanie jedzenia: zjawisko początkowo obsesyjne, które z czasem przeistacza się w wyniszczającą człowieka chorobę zwaną jadłowstrętem psychicznym. W chorobie – poza niechęcią do jedzenia, występuje zaburzony obraz własnego ciała. Zjawisko to jest tak silne, że może doprowadzić do skrajnego wyniszczenia organizmu, a chory nadal będzie uważał, że jest zbyt gruby. Jadłowstręt psychiczny powoduje również wystąpienie szeregu zmian w jamie ustnej. Dysfunkcje mogą dotyczyć zarówno tkanek miękkich, jak i twardych tego obszaru. Mogą pojawiać się:

• przerost i obrzęk małych i dużych gruczołów ślinowych;

• kserostomia:

• zaburzenia smaku, zmiany pourazowe, rumień błony śluzowej jamy ustnej;

• zapalenia języka o typie zanikowym, zapalenia kątowe warg, kandydoza jamy ustnej;

• zespół pieczenia jamy ustnej;

• ubytki niepróchnicowego pochodzenia o typie erozji, abrazji i atrycji szkliwa;

• nadwrażliwość zębiny, a także zwiększona podatność na próchnicę.

Poza wymienionymi wskaźnikami występują również:

• bladość skóry, anemia;

• ścieńczenie i zanik nabłonka.

Spora część wymienionych wyżej zaburzeń w funkcjonowaniu jamy ustnej wynika ze zmian w pH śliny, które ulega obniżeniu i staje się bardziej kwasowe – a przez to bardziej niebezpieczne dla szkliwa.

Źródło: Opracowanie własne