Od 25. roku życia starzejemy się. Teoretycznie zęby jeszcze długo nie powinny odczuć skutków upływu czasu, ale w praktyce czasem okazuje się, że albo niewłaściwa czy niesystematyczna pielęgnacja jamy ustnej, albo urazy skłaniają nas do myślenia o trzecich zębach jeszcze w dość młodym wieku. Współcześnie nie tylko osoby starsze noszą protezy; jesteśmy na tyle świadomi faktu, że uśmiech – kompletny – jest wizytówką i przepustką do udanego życia towarzyskiego i zawodowego, iż wszelkie ubytki i luki likwidujemy najszybciej, jak to możliwe.

Współczesna stomatologia oferuje szereg różnych możliwości protezowania. Są uzupełnienia stałe: korony, mosty, są protezy ruchome, i są implanty.

- (…) wygodniejsze są protezy stałe, ale one wymagają określonych warunków. Zbyt mała liczba zębów, zaniki kości szczęk, rozchwianie zębów nie pozwalają na wykonanie stałych protez. Podobnie, jeśli chodzi o choroby przyzębia, a te dotyczą około 80 procent pacjentów... To wymaga zupełnie innych sposobów leczenia – mówi prof. Jerzy Sokołowski z II Poradni Protetyki Stomatologicznej Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Nie zawsze jednak pacjent jest wewnętrznie przekonany do konieczności zastosowania protezy. Wtedy ważna okazuje się pomoc stomatologa: rzeczowe wyjaśnienia, życzliwe wysłuchanie obaw i natchnienie optymizmem, że przecież protetyka to dziedzina przywracająca radość życia: poprzez kompletowanie uśmiechu.

Źródło: „Polska Dziennik Łódzki”