• przywrócenie czynności żucia,

• umożliwienie poprawnej artykulacji,

• poprawienie estetyki uzębienia.

Budowa:

• siodło protezy: podstawa (przylega do błony śluzowej), trzon (uzupełnia grzbiet wyrostka zębodołowego), zęby sztuczne,

• elementy łączące – wiążą ze sobą siodła, wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego,

• elementy zakotwiczające (klamry, zasuwy) – umocowują protezę na uzębieniu.

Funkcje zakotwiczeń:

• utrzymująca – nadają stabilność protezie i uniemożliwiają jej odciąganie od podłoża,

• podpierająca – przenoszą siłę wyzwalaną podczas żucia z protezy na zęby,

• zabezpieczająca przed przechylaniem się wolno kończącego się siodła,

• prowadzenie zgryzu.

Rodzaje protez ze względu na obciążenie:

• podparcie ozębnowe – oparte na zębach,

• podparcie śluzówkowe – siodło kończy się wolno, proteza oparta jest na błonie śluzowej

• podparcie ozębnowo-śluzówkowe – siodło kończy się wolno, proteza jest oparta na błonie śluzowej i dodatkowo na zębach,

• oparte na błonie śluzowej (protezy osiadłe) – nie ma podparcia na zębach naturalnych,

• podparcie kostne (osalne) – proteza jest umocowana na implantach, elementy umocowujące znajdują się w kości.