Autorzy: Zbigniew Jańczuk, Edyta Arłukowicz, Elżbieta Dembowska, Alicja Suszczewicz

Praca recenzowana

Z Zakładu Stomatologii Dziecięcej Katedry Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Pomorskiej Akademii

Medycznej w Szczecinie

Kierownik: dr hab. n. med. Krystyna Lisiecka

Z Zakładu Periodontologii Katedry Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Pomorskiej Akademii

Medycznej w Szczecinie

Kierownik: prof. dr hab. Jadwiga Banach

Streszczenie

W pracy przedstawiono wyniki leczenia pourazowej, zaawansowanej resorpcji korzeni zębów 11 i 21 u młodej dziewczyny. W leczeniu resorpcji wykorzystano mieszaninę biomateriałów: wodorotlenku wapnia, betra-trójfosforanu wapnia i hydroksyapatytu.

Resorpcja korzenia zęba stymulowana przez czynniki zakażenia może występować od strony kanału korzeniowego – resorpcja wewnętrzna – lub na powierzchni korzenia – resorpcja zewnętrzna – w zależności od tego, czy czynnik bakteryjny pochodzi z kanału korzeniowego czy z rowka dziąsłowego (1, 2, 3, 4, 5). Mediatorami resorpcji tkanek twardych zęba są cytokiny Il-1, TNF i limfotoksyna oraz prostaglandyna E2, a także inne produkty bakteryjne i endotoksyny (1, 6).

Proces resorpcyjny podsycany przez zakażenie może przebiegać gwałtownie. Uszkodzona resorpcją powierzchnia korzenia zęba jest następnie kolonizowana przez komórki osteoklastopodobne, które wnikają do zębiny korzenia. Procesem resorpcji zostaje także objęta kość zębodołu przylegająca do jamy resorpcyjnej w zębie (1). Może on doprowadzić do całkowitego zniszczenia zęba w ciągu kilku miesięcy (3).

Zewnętrzna zapalna resorpcja korzenia jest następstwem urazowego zwichnięcia lub wybicia zęba (7). Powstaj ące w ten sposób odsłonięte miejsca na powierzchni korzenia są czynnikiem chemotaktycznym dla komórek żernych i prowadzą do zainicjowania tzw. resorpcji przejściowej. Ten typ resorpcji jest wywołany przez uraz mechaniczny, który spowodował zniszczenie cementoblastów, precementu, a czasem nawet cementu na powierzchni korzenia (4, 5).