Praca wykonywana przez pracowników służby zdrowia związana jest z niebezpieczeństwem zakażenia się patogennymi drobnoustrojami. Osoby te narażone są na zakażenie patogenami przenoszonymi poprzez krew oraz inne płyny i wydzieliny ciała pacjenta. Zatem warunki, w jakich pracuje personel lecznic, muszą gwarantować im bezpieczeństwo – w tym ochronę przed zakażeniem wirusem HIV czy zapalenia wątroby. Zapewnienie bezpiecznych oraz higienicznych warunków pracy, których celem będzie zminimalizowanie ryzyka zakażenia, należy do obowiązków pracodawcy. Obowiązek ten pracodawca realizuje na poziomie administracyjnym poprzez:

• wprowadzenie odgórnych i akceptowalnych przez pracowników zasad bezpiecznego świadczenia pracy,

• wprowadzenie procedur postępowania po ekspozycji na materiał potencjalnie zakaźny,

• prowadzenie analiz raportów ze zdarzeń ekspozycji w celu doskonalenia procedur oraz metod zapobiegającym takim zdarzeniom,

• dokonanie wyboru odpowiednich narzędzi i sprzętu, minimalizujących ryzyko ekspozycji,

• edukację i szkolenia personelu medycznego na temat zapobiegania ekspozycji na materiał potencjalnie zakaźny.

W zakładach ochrony zdrowia powinien być wprowadzony program profilaktyczny dotyczący zapobiegania przypadkowym zdarzeniom związanym z przerwaniem ciągłości tkanek oraz należy wyznaczyć zespół, który będzie pełnił rolę organu doradczego w zakresie przypadkowej transmisji zakażenia (np. zespół kontroli zakażeń szpitalnych lub pielęgniarka epidemiologiczna). Ważne jest, aby wykonać szczegółową analizę istniejących zagrożeń, wskazać punkty newralgiczne, a w systemach już istniejących dokonać oceny ich słabych i mocnych stron. Z pracodawcą we wszystkich aspektach związanych z zabezpieczeniem pracowników przez ryzykiem zakażenia powinna współpracować służba medycyny pracy.

Źródło: „Praca i Zdrowie”