Strona główna - portaldentystyczny.pl

Tym razem zapraszamy na dwudniowy kurs teoretyczny rozszerzony o przypadki niechirurgicznego leczenia asymetrii żuchwy.
Cieszymy się, że wiedza oraz doświadczenie przekazywane przez doktor Kuc-Michalską okazały się przydatne dla Państwa w codziennym leczeniu własnych pacjentów.
Leczenie pacjentów z zaburzeniami klasy III w dalszym ciągu pozostaje wyzwaniem dla praktykującego ortodonty. Zgodnie z aktualną literaturą najlepsze efekty leczenia uzyskuje się lecząc pacjentów we wczesnych okresach rozwojowych.
Jednakże co można zrobić w sytuacji kiedy do gabinetu dociera pacjent młodociany z próchnicą zębów mlecznych uniemożliwiającą stosowanie standardowych protokołów leczniczych?
Jak leczyć pacjenta, który zgłasza się do gabinetu ortodonty tuż przed skokiem wzrostowym, w czasie jego trwania lub tuż po skoku?
Czy nic nie robić i czekać, aż pacjent z wiekiem pogorszy się czy też spróbować „powalczyć” z nieprawidłowo rozwijającym się wzorcem wzrostu? Co można zrobić u pacjenta dorosłego, który nie zamierza z różnych powodów podejmować leczenia chirurgicznego, a rzeczywiste zaburzenie szkieletowe jest pogłębione czynnościowym, doprzednim przemieszczeniem żuchwy?
Jak rozróżnić pacjentów „łatwych” od skomplikowanych do leczenia?
Na powyższe oraz inne pytania i zagadnienia związane z leczeniem pacjentów z III klasą szkieletową, w różnych okresach rozwojowych odpowie kurs oparty na własnym, 20-letnim doświadczeniu lekarza klinicysty.
Program kursu:
1. Czynniki wpływające na rozwój III klasy szkieletowej:
a) czynniki genetyczne,
b) dysfunkcje,
c) parafunkcje,
d) zaburzenia tkanek miękkich,
e) zaburzenia zębowe.
2. Zapobieganie rozwojowi III klasy:
a) wiek przedszkolny,
b) wczesnoszkolny,
c) okres dojrzewania.
3. Analiza rysów twarzy do oceny III klasy.
4. Ocena dojrzałości szkieletowej w przypadku pacjentów z III klasą
a) analiza kręgów szyjnych metodą CVM (Semin Orthod 2005),
b) analiza prześwietleń nadgarstka metodą Fishmana,
c) zmodyfikowana krzywa wzrostu wg Björka do monitorowania wzrostu pacjentów rosnących,
d) scyntygrafia żuchwy.
5. Testy czynnościowe do rozróżnienia wad czynnościowych od morfologicznych czyli co jeszcze można, a czego nie należy leczyć bez chirurgii.
6. Leczenie modyfikujące wzrost żuchwy:
a) opaska elastyczna (proca bródkowa),
b) akrylowe nakładki,
c) maska twarzowa połączona z aparatem do szybkiej ekspansji szczęki,
d) połączone działanie maski twarzowej, RME i nakładek u młodszych pacjentów,
e) ekstrakcje II czy III zębów trzonowych w żuchwie.
7. Szybka ekspansja szczęki u dzieci i dorosłych:
a) ograniczenia wiekowe w świetle aktualnych badań,
b) RME na pierścieniach czy na szynach akrylowych (zalety i możliwe powikłania),
c) kiedy Hyrax, a kiedy aparat Haasa,
d) efekty uboczne ekspansji bez wspomagania chirurgicznego vs leczenie ze wspomaganiem:
wielkość diastemy,
recesje dziąseł (gdzie po leczeniu ze wspomaganiem, a gdzie po leczeniu bez wspomagania),
odleżyny na podniebieniu,
wielkość ekspansji,
resorpcje korzeni siekaczy,
uszkodzenia blaszki podniebiennej i przedsionkowej siekaczy centralnych,
symetryczne i asymetryczne poszerzanie szczęki.
8. Leczenie pacjentów w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
9. Cefalometria niezbędna do oceny III klasy u dzieci, młodzieży i dorosłych.
suma Björka,
proporcje długościowe dla uzębienia mlecznego,
analiza Björka krok po kroku,
wybrane pomiary z analizy Mc Namary,
pomiary długościowe wg Szwarza,
trudności wyznaczania pomiaru Wits.
10. Leczenie pacjentów przed skokiem wzrostowym: kiedy proca bródkowa, a kiedy maska twarzowa.
11. Leczenie pacjentów po skoku wzrostowym:
a) zalety i wady leczenia w tym okresie rozwojowym,
b) długość leczenia,
c) porównanie rezultatów leczenia szczękowo-ortopedycznego maską twarzową i aparatem Haasa vs leczenie ortodontyczne z zastosowaniem kompensacji zębowej (porównanie rysów twarzy).
12. Leczenie pacjentów tuż po zakończeniu wzrostu:
a) zalety i wady leczenia w tym okresie rozwojowym,
b) długość leczenia,
c) problem nadmiernego, asymetrycznego wzrostu żuchwy,
d) scyntygrafia jako badanie dodatkowe u pacjentów asymetrycznych.
13. Leczenie pacjentów dorosłych za pomocą maski twarzowej i aparatu Haasa na szynach akrylowych:
a) zalety i wady leczenia w tym okresie,
b) problemy związane z leczeniem pacjentów dorosłych z III klasą i asymetriami (recesje dziąseł, problemy kostne, paradontoza),
c) możliwe i niemożliwe do uzyskania zmiany szkieletowe w szczęce i żuchwie u pacjentów 20, 30 i 40-letnich.
14. Alternatywne sposoby leczenia pacjentów dorosłych – elementy wspomagające leczenie.
a) indywidualne płytki z durakrylu,
b) mikroimplanty,
c) wyciągi elastyczne I, II i III klasy:
biomechanika,
pożądane i niepożądane efekty,
jakie przy zgryzach otwartych, a jakie przy asymetriach połączonych z III klasą.
Punkty edukacyjne: 12