Ząb niedojrzały to ząb stały z niezakończonym jeszcze rozwojem. Jego budowa anatomiczna i tkankowa różni się nieco od budowy zębów stałych dojrzałych. Powoduje to, że zęby niedojrzałe są bardziej podatne na próchnicę od zębów dojrzałych. W przypadku zębów niedojrzałych wyraźnie widać bardziej zaznaczone guzki zębowe i głębokie bruzdy – powoduje to, że łatwiej mogą osadzać się tam resztki pokarmowe, kolonizowane szybko i rozkładane przez bakterie próchnicotwórcze. Nierówności te zostają z czasem nieco spłaszczone wskutek ścierania się powierzchni żujących zębów w czasie spożywania pokarmów. Ponadto wraz z dojrzewaniem zęba z biegiem czasu zaczynają zanikać liczne wzniesienia i zagłębienia charakterystyczne dla niedojrzałych zębów.

Zęby niedojrzałe od dojrzałych rozróżnić można także po kolorze, ponieważ zmiany organiczne, jakie zachodzą w szkliwie i zębinie, powodują, że u starszych dzieci zęby stają się ciemniejsze i bardziej przejrzyste. Daje się także zaobserwować różną ilość tkanek twardych między zębami dojrzałymi a niedojrzałymi, a także różnice w składzie chemicznym szkliwa – w zębach dojrzałych dochodzi bowiem do przekształceń hydroksyapatytu w fluoroapatyt, który słabiej rozpuszcza się w kwasach, co z kolei wzmacnia odporność na próchnicę.