Bruksizm charakteryzuje się zgrzytaniem zębami, a także zaciskaniem szczęk. Szacuje się, że w pewnym momencie życia może on wystąpić u większości populacji. Zgrzytanie zębami i ich zaciskanie może być świadome bądź nieświadome. Bruksizm, który pojawia się podczas snu, to bruksizm nieświadomy, natomiast ten, który notowany jest podczas stanu czuwania, to bruksizm świadomy. Ustalono, że oba typy bruksizmu mogą mieć różne pochodzenie i być trudne do rozróżnienia, ale wzajemnie na siebie wpływają. Oznacza to, że nieświadomy bruksizm zwiększa, i to znacząco, ryzyko wystąpienia świadomego bruksizmu; i vice versa.

Do odnotowywanych podczas snu zgrzytania zębami i zaciskania szczęk dochodzi w trakcie zakłóceń w natężeniu snu i może być związane z ruchami ciała, zmianami oddechowymi, aktywnością mięśni, a także ze zwiększoną częścią akcji serca.

Niezależnie od odmiany bruksizmu należy go leczyć, gdyż zgrzytanie zębami i zaciskanie szczęk negatywnie wpływa na zęby, powodując ich zużycie; pojawiają się też uszkodzenia szkliwa, złamania zębów, a także zmęczenia czy przerost mięśni żujących. Skutkiem bruksizmu są też bóle głowy i migreny.