Uszkodzenia zębów mlecznych leczone są z ukierunkowaniem na utrzymanie mleczaka w dziąśle i na niezaburzenie rozwoju i wyrzynania zębów stałych. Podejmowane interwencje zależą od stopnia i rodzaju urazu zębów mlecznych:

• przy niepowikłanym urazie polegającym na uszkodzeniu korony, w którym nie doszło do obnażenia miazgi zęba, dentysta wygładzi ostre brzegi szkliwa i dokona odbudowy korony mleczaka przy zastosowaniu kompozytu lub materiału światłoutwardzalnego;

• przy złamaniu korony z obnażeniem miazgi stomatolog wykona bezpośrednie przykrycie miazgi lub pulpotomię; w skrajnym przypadku ząb zostanie usunięty;

• złamanie koronowo-korzeniowe – zalecana jest ekstrakcja zęba mlecznego;

• złamanie korzenia bez przemieszczenia korony – ząb poddawany jest obserwacji; przy przemieszczeniu korony – usuwa się część koronową, a korzeń ulega resorpcji;

• złamanie wyrostka zębodołowego – zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, polega na ustawieniu odłamu we właściwej pozycji oraz szynowaniu;

• nadwichnięcie bez przemieszczenia – ząb poddaje się obserwacji;

• wysunięcie zęba z zębodołu – przy niewielkim urazie ząb ustawiany jest we właściwej pozycji i poddawany obserwacji; cięższe przypadki kończy się ekstrakcją;

• wtłoczenie zęba – leczenie zależy od stopnia urazu i od kierunku, w którym osadzony został otwór wierzchołkowy zęba: przy skierowaniu w stronę zawiązka zęba stałego mleczak poddawany jest ekstrakcji;

• zwichnięcie całkowite – po repozycjonowaniu zęba poddaje się go obserwacji; replantacja jest niewskazana;

• wstrząs – ząb poddaje się obserwacji.

Źródło: Opracowanie własne