Technicy dentystyczni często miewają problemy z właściwym księgowaniem zakupionych towarów. Część materiałów jest bowiem stosowana do wyrobu protez, część z kolei tylko wspomaga sam proces produkcji, nie wchodząc jednocześnie w skład samej protezy. Oto garść dobrych rad, których udziela na łamach „Rzeczpospolitej” Anita Moczadło, konsultantka w Europejskim Centrum Doradztwa i Dokumentacji Podatkowej.

Materiały, których używają technicy można podzielić na dwie grupy:

• bezpośrednio związane z powstającym produktem, stanowiące później jego część składową (wosk, zęby, itd.);

• niebędące częściami składowymi produktu finalnego jakim jest proteza, ale wspomagające proces jej tworzenia, np. piasek, pumeks, masa osłonkowa, itp.

Pomimo tego, że materiały używane przez techników dentystycznych funkcjonalnie należą do dwóch różnych grup, księguje się je zawsze w jednej kolumnie księgi – w kolumnie 10. Jest to miejsce na ewidencjonowanie towarów. A, jak czytamy w „Rzeczpospolitej”: „Przez towary należy rozumieć towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki.
Towarami handlowymi są produkty finalne, czyli wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym. W omawianym przypadku będą to wykonane przez technika dentystę protezy i aparaty korygujące. Natomiast materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu (np. zęby, wosk).”. Do materiałów podstawowych należy doliczyć także elementy montażowe, opakowania samych protez oraz opakowania wysyłkowe. Do materiałów pomocniczych zaś: piaski, pumeks, ponieważ są bezpośrednio związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i niezbędne do wytworzenia produktu finalnego czyli protezy.

Do obowiązków osób, które nie prowadzą pełnej księgowości należy założenie ewidencji:

• środków trwałych;

• wartości niematerialnych i prawnych;

• wyposażenia;

• kartę przychodów.

Nie muszą one prowadzić tzw. magazynu, ale na podstawie prowadzonej dokumentacji, na koniec każdego roku muszą zrobić spis z natury.

Źródło: „Rzeczpospolita”