Silikony techniczne kwalifikowane są do tzw. materiałów pomocniczych. Oznacza to, że nie budują one bezpośrednio uzupełnienia protetycznego a jedynie służą technikowi dentystycznemu pomocą podczas jego wykonywania. Wykorzystuje się je do:

• powielania modeli oraz protez – silikony muszą mieć odpowiednią płynność, precyzję w odwzorowywaniu szczegółów, stabilność wymiarów i twardość oraz cechować się niewchodzeniem w reakcje z materiałami wprowadzanymi do formy; model nie może być zawilgocony, gdyż w przeciwnym razie może dojść do nieprawidłowości podczas wiązania silikonu;

• wykonywania przedlewów – masa silikonowa, która początkowo swoją konsystencją przypomina plastelinę, aby nie ulec odkształceniu podczas działania wysokiego ciśnienia powinna odznaczać się wysoką twardością, która będzie narastać wraz z upływem czasu od zarobienia masy;

• wytworzenia maski dziąsłowej – silikony służą tutaj do rekonstruowania zasięgu dziąsła; muszą cechować się dużą miękkością; do tego typu prac wyciskane są najczęściej z pistoletów;

• wykonania podścielenia – silikony mają za zadnie zapobiec szkodliwym wpływom akrylowej płyty protezy na podłoże protetyczne. Głównymi cechami mas wykorzystywanych do tego typu prac są wysoka elastyczność oraz dobra sprężystość zachowywane przez cały okres użytkowania. Wadą jest nietrwałe połączenie z płytą protezy.