Pewien dentysta w grudniu 2018 r. wystąpił do fiskusa o ocenę skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. W opisie sytuacji podał, że w 1992 r. została zawiązana spółka cywilna pomiędzy nim a inną osobą. Powołano ją do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług stomatologicznych. Stomatolog tłumaczył również, że prowadzona przez niego klinika znajduje się w budynku dzierżawionym przez wspólników od spółdzielni mieszkaniowej. Wspólnicy nabyli też na prawach wspólności łącznej prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność gminy. Po pewnym czasie grunt kupili jako „zabezpieczenie" ciągłości działalności, zwłaszcza na wypadek wypowiedzenia umowy dzierżawy i konieczności budowy na nim kliniki. Nieruchomość ta nie została ujęta w ewidencji środków trwałych. Ostatecznie nie została również zabudowana ani nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób przez wspólników spółki.

W listopadzie 2018 r. podpisana została warunkowa umowa sprzedaży gruntu.

Fiskus uznał, że sprzedaż nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) będzie stanowić dla podatnika przychód z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Lekarz zaskarżył interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, który uznał, że jego skarga jest zasadna, ponieważ nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. Ostatecznie nie spełnia ona definicji środka trwałego z art. 22a ust. 1 ustawy o PIT.