Ostrygi wytwarzają najpiękniejsze na świecie produkty uboczne mechanizmu obronnego uruchamiającego się w odpowiedzi na uszkodzenie płaszcza tych małży lub podrażnienie spowodowane przez ziarno piasku czy pasożyta – perły. Te maleńkie klejnoty składają się w 95 proc. z węglanu wapnia; pozostałe 5 proc. stanowi organiczna matryca. Taka budowa powoduje, że perły są 1000 razy twardsze niż czysty węglan wapnia, a jednocześnie są jednymi z najbardziej sprężystych i lekkich materiałów znalezionych w żywych organizmach. Z uwagi na te unikalne właściwości naukowcy sugerują, że poznanie tajników wytwarzania pereł mogłoby przyczynić się do opracowania nowych materiałów, z których skorzystać mogłaby również stomatologia: można by tworzyć m.in. ulepszone implanty dentystyczne.

Wydaje się, że kluczem do ujawnienia sekretów tworzenia pereł jest poznanie mechanizmu działania białek, które biorą udział w tym procesie. Zajęli się tym naukowcy z New York University College of Dentistry. W przeprowadzonym przez siebie badaniu udało im się określić rolę dwóch białek biorących udział w tworzeniu pereł. Proteiny te, nazwane PFMG1 i PFMG2, wchodzą w skład grupy 12 białek określanych jako PFMG (od Pinctada Fucata Mantle Gene). Naukowcy odkryli, że białka te tworzą hydrożel. Każde z nich wewnątrz hydrożelu odgrywa swoistą rolę w tworzeniu mikrokryształów budujących perłę, a następnie razem uczestniczą w modyfikowaniu budowy kryształów wapiennych i tworzeniu porowatości wewnętrznej w perle.

Pomimo tych informacji na temat białek biorących udział w tworzeniu pereł wiemy jeszcze zbyt mało, aby można było wykorzystać posiadaną wiedzę w praktyce dla ulepszania m.in. metod protetycznych w stomatologii. Potrzebne są dalsze badania.

Źródło: phys.org