Dziś leczenie zębów nie musi boleć. Dostępne są różne rodzaje znieczulenia oraz oczyszczania zębów z chorej tkanki, które – odpowiednio dobrane przez doświadczonego stomatologa – skutecznie wyeliminują przykre uczucia związane z zabiegami przeprowadzanymi w jamie ustnej. Wprawdzie nie ma metody całkowicie likwidującej ból (w przypadku zastosowania znieczulenia miejscowego), ale uczucie dyskomfortu zostaje maksymalnie ograniczone.

O wyborze metody znieczulenia decyduje dentysta. Zanim wybierze środek, poinformuj go o :

1. Twoich chorobach: wątroby, układu krążenia, problemów z sercem, alergiach, uczuleniach, astmie.

2. Przyjmowanych lekach (nawet ziołowych czy łagodnych uspokajających) – to bardzo ważna informacja dla stomatologa, ponieważ środki farmakologiczne mogą wchodzić w interakcje, skutkując np. zaburzeniami pracy narządów wewnętrznych.

Rodzaje znieczulenia:

1. Miejscowe – działa tylko na małych powierzchniach; podaje się je tam, gdzie będzie przeprowadzany zabieg stomatologiczny:

• żele, kremy, aerozole, plastry – działają powierzchniowo i przez kilka minut; skuteczne w przypadku małych ubytków i niezbyt głębokich zmian; stosuje się je również przed podaniem zastrzyku;

• zastrzyk – pozbawia nerwy zdolności przewodzenia bodźców, dzięki czemu ból nie jest odczuwany;

• zastrzyk sterowany komputerowo – wstrzykiwany z prędkością fizjologiczną, przez co nie odczuwa się bólu podczas iniekcji;

• prąd TENS – stosowany przed podaniem zastrzyku, gdy igłę trzeba wbić głęboko albo blisko nerwu; lekkie porażenie powoduje chwilowe nieprzewodzenie bodźców nerwowych.

2. Ogólne – stosowane, gdy niemożliwe jest podanie znieczulenia miejscowego albo zabieg będzie wyjątkowo bolesny lub długi.

Zamiast borowania:

1. Abrazja powietrzna – oczyszczanie zęba za pomocą silnego, cienkiego strumienia środka ściernego, podawanego przez dyszę i pod ciśnieniem.

2. Żele – rozpuszczają chore tkanki zębiny; nakłada się je na kilka minut i zeskrobuje z rozpuszczoną tkanką. Skuteczne przy małych ubytkach i na zębach mlecznych.

3. Fotoablacja laserowa – chora tkanka jest wycinana laserem. Przy głębokich ubytkach wysoka temperatura wytwarzana przez wiązkę świetlną może spowodować zapalenie nerwu.

4. Ozonoterapia – na ząb zakładany jest kapturek, pod który wtłacza się bakteriobójczy ozon. Metoda polecana, gdy nie doszło jeszcze do rozwoju próchnicy, a jedynie do naruszenia struktury zęba.

Możliwe, że w przyszłości stomatolog będzie oczyszczał zęby z próchnicy, wykorzystując wiązkę jonów.