Dziąsła sztywne i grube, a więc takie, w których nie brakuje odpowiedniej ilości wszystkich składników tworzących tkankę łączną, są mniej podatne na recesje dziąsłowe. Tam, gdzie jakość tkanki łącznej dziąseł jest zaburzona, dochodzi do obniżenia linii dziąseł i odsłonięcia korzeni zębów. Sprzyjać temu mogą nie tylko choroby dziąseł, ale również nadmierne szczotkowanie i korzystanie z tytoniu.

Choroby dziąseł związane są z właściwościami fibroblastów – komórek, które odpowiedzialne są za produkcję białek tworzących rusztowanie strukturalne dziąseł. Japończycy odkryli niedawno, że lepiej mieć dziąsła grube i sprężyste niż miękkie, ponieważ miękkie dziąsła związane są z powstawaniem i istnieniem stanów zapalnych oraz utrudniają rozwój włókien dziąsłowych przez negatywny wpływ na fibroblasty. 

Choć fibroblasty odgrywają zasadniczą rolę w utrzymaniu dobrej kondycji dziąseł, naprawie i gojeniu się uszkodzeń dziąseł, to są również źródłem różnych bioaktywnych cząsteczek zapalnych, a także molekuł, które doprowadzają do degradacji tkanki dziąseł. Fibroblasty związane są też z odpowiedziami immunologicznymi na atak patogenów.