Jeśli nie zgadzamy się z opinią lub orzeczeniem, które wydał lekarz lub dentysta, zamiast kierować sprawę do rozpatrzenia przez sąd, można orzeczenie medyka zaskarżyć do specjalnej komisji lekarskiej działającej przy rzeczniku praw pacjenta (RPP). Pacjent ma na to czas do 30 dni od wydania spornej opinii albo orzeczenia, a zaskarżenie decyzji musi mieć formę pisemną. Komisja, o której mowa powyżej, została powołana na podstawie art. 32 ust. 5 ustawy o prawach pacjenta i jej obowiązkiem jest w ciągu 30 dni od chwili złożenia skargi pacjenta wydać pisemne i uzasadnione orzeczenie dotyczące przedmiotu skargi.

Komisję tworzą trzej lekarze, z czego dwaj muszą mieć tę samą specjalność, co lekarz lub stomatolog który wydał kwestionowaną opinię albo orzeczenie. Wniesionej przez pacjenta skargi nie może rozpatrywać lekarz, który ją wydał, ponieważ komisja powinna być bezstronna. Uwaga: zaskarżona decyzja lub orzeczenie muszą mieć formę pisemną, ponieważ nie przewiduje się możliwości zaskarżania decyzji lub orzeczenia wydanych w formie ustnej. Z tego powodu należy poprosić lekarza o sformułowanie odmowy wykonania świadczenia na piśmie.

Aby zaskarżenie mogło być rozpatrzone, do wniosku musi być dołączona dokumentacja medyczna. Członkowie komisji mają prawo zlecić ponowne przebadanie chorego i na podstawie uzyskanych wyników badania – podjąć ostateczną decyzję. Prawem pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego jest możliwość uczestniczenia we wszystkich posiedzeniach komisji, z wyjątkiem końcowego, podczas którego odbywają się narada i głosowanie nad orzeczeniem. Chory ma także prawo udzielać informacji i wyjaśnień w sprawie. Decyzja komisji jest ostateczna i nie ma możliwości odwołania się do podobnego organu wyższej instancji.
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”