• Bruksizm to jedna z parafunkcji, czyli nieprawidłowych, często wykonywanych nieświadomie czynności nawykowych. Jest to patologiczne zgrzytanie zębami, zaciskanie ich, pocieranie zębami szczęki o zęby żuchwy wynikające z nadmiernej aktywności mięśni żwaczy. Najczęstsze przyczyny zgrzytania zębami to stres i napięcie psychiczne. Wywołują one wzrost napięcia mięśniowego. U dzieci przyczyną bruksizmu mogą być też pasożyty wewnętrzne.

• Stomatolodzy postrzegają zgrzytanie zębami jak nową chorobę cywilizacyjną. Bruksizm wywołany stresem coraz częściej stwierdza się nawet u nastolatków. Najczęściej zgrzytanie zębami objawia się w nocy. Podczas nawykowego zgrzytania zębami na uzębienie, przyzębie, tkankę kostną twarzoczaszki oraz stawy skroniowo żuchwowe działają bardzo duże siły, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń układu stomatognatycznego. Zęby ścierają się, skracają, szkliwo pęka, przyzębie zanika, obnażają się korzenie zębowe, pojawiają się krwawienia z dziąseł, problemy z pracą stawów skroniowo-żuchwowych i ból – często silny, który może promieniować do barku, ucha, głowy, sugerując schorzenia zatok czy nerwów obwodowych.

• Leczenie bruksizmu jest konieczne. W terapii wykorzystywane są szyny relaksujące zakładane na noc (a czasem również i w ciągu dnia), techniki relaksacyjne, pomoc psychologa, unikanie stresu, stomatologiczne wyrównanie zgryzu. Jedną z najnowszych metod jest stosowanie botoksu u osób szczególnie silnie zgrzytających zębami.

Źródło: Opracowanie własne