Hipomineralizacja trzonowcowo-siekaczowa jest nieprawidłowością dotyczącą szkliwa pierwszych zębów trzonowych stałych oraz siekaczy. Może dotyczyć jednego zęba lub większej ich liczby. Z badań wynika, że częstość występowania tego zaburzenia wzrasta – w Danii nieprawidłowość ta jest obecnie częstsza niż próchnica zębów ukazująca się na powierzchniach żujących. Hipomineralizacja objawia się białymi, żółtym lub brązowymi plamami, które odgraniczone są od zdrowych tkanek zęba. Obserwuje się także większą porowatość szkliwa i występowanie uszkodzeń w tej tkance.

Przyczyn tego zaburzenia jeszcze nie znamy. Przypuszcza się, że do zmian dochodzi w procesie dojrzewania szkliwa. Czynniki uszkadzające mogą działać w każdym okresie życia – prenatalnym perinatalnym i postnatalnym. Badacze zwracają uwagę także na zakażenia wirusowe matki podczas ciąży, a także na istnienie u niej cukrzycy, nadciśnienia, występowanie gorączki czy niedożywienia. Powodem mogą być także leki stosowane przez kobietę w ciąży.

Przyczyną hipomineralizacji mogą być również choroby, które dotykają dziecko w pierwszych latach jego życia. Sugeruje się też wpływ niedostatecznej ilości witaminy D w organizmie dziecka, ponieważ dzięki tej witaminie możliwe jest przyswajanie wapnia z pożywienia i wbudowywanie go w tkanki.