Rzecznik Praw Pacjenta wystąpił do wybranych konsultantów wojewódzkich w dziedzinie stomatologii zachowawczej i endodoncji z prośbą o opinię, czy lekarze dentyści mogą odsyłać do lekarza psychiatry pacjentów w kryzysie psychicznym po zaświadczenie o możliwości zastosowania ich przypadku znieczulenia.

Dentyści mają prawo – podobnie jak inni lekarze – w uzasadnionych przypadkach wysyłać pacjenta na konsultację do innego specjalisty, ale każdorazowe odsyłanie pacjenta po zaświadczenie do psychiatry z uwagi na leczenie danej osoby środkami psychoaktywnymi nie jest uzasadnione.

RPP zauważa, że dentyści mają codziennie do czynienia z pacjentami obarczonymi różnymi schorzeniami i przyjmującym nieraz wiele leków przepisanych przez innych specjalistów, a ryzyko prowadzenia leczenia dentystycznego u pacjentów obciążonych innymi schorzeniami lub konieczność modyfikacji terapii pod pacjenta są ustalane podczas badania przedmiotowego i podmiotowego pacjenta.

Stomatolog powinien samodzielnie ocenić ryzyko i możliwość wystąpienia interakcji na podstawie cech typowych dla danej grupy leków lub w oparciu o powszechnie dostępne informacje na temat konkretnego leku. Natomiast jeśli ryzyko stosowania znieczulenia miejscowego wynikałoby jedynie z możliwych interakcji ze środkami obkurczącymi naczynia, stomatolog może skorzystać z preparatów, które do tego typu zdarzeń nie dopuszczają.

„Znieczulenie można więc stosować w każdym niemalże przypadku, warunkiem jest jednak współpraca pacjenta z lekarzem. Jeśli zaburzenia psychiczne uniemożliwiają tę współpracę i zastosowanie znieczulenia miejscowego nie jest możliwe, zabiegi stomatologiczne należy wykonywać w znieczuleniu ogólnym” – czytamy na stronie RPP.