5 x TAK

 

1. Dobierz właściwy rozmiar pola obrazowania oraz odpowiednią rozdzielczość skanu

 

Wybieraj rozmiar pola obrazowania, który odpowiada potrzebom diagnostycznym konkretnego przypadku. Przy pojedynczym implancie nie jest konieczne skanowanie pełnego łuku zębowego.

Dla każdego przypadku ustal indywidualne parametry ekspozycji : rozdzielczość skanu oraz  wielkość pacjenta, uwzględniając budowę ciała oraz strukturę układu kostnego pacjenta. Staraj się minimalizować dawkę promieniowania – nie zawsze będziesz potrzebować obrazów w najwyższej rozdzielczości.

Kupując aparat pantomograficzny upewnij się, że posiada on funkcję prescan (wykonanie zdjęcia 2D przed właściwą ekspozycją 3D w celu kontroli prawidłowości pozycjonowania pacjenta), minimum kilka rozmiarów pola obrazowania (np.  5x5 cm, 6x8 cm, 8x8 cm i 8x15 cm) i  trybów rozdzielczości do wyboru (niska dawka, tryb standardowy, wysoka rozdzielczość, tryb endo). Dzięki temu zyskasz możliwość dopasowania odpowiedniej ekspozycji do każdego przypadku klinicznego.

 

2. Stosuj szablony chirurgiczne

 

Dzięki szablonom chirurgicznym przeprowadzisz zabieg implantacji szybciej i bardziej precyzyjnie. Zastosowanie szablonów zwiększa trwałość odbudów na implantach, podnosi bezpieczeństwo zabiegu i  komfort pacjenta. Z pomocą oprogramowania InVivo Dental i jego narzędzi takich jak np. preinstalowana baza implantów szybko, łatwo i precyzyjnie zaplanujesz położenie poszczególnych wszczepów omijając ważne struktury anatomiczne (zatoka szczękowa, nerw zębodołowy dolny).

 

3. Sprawdź stan zatoki szczękowej zanim przystąpisz do zabiegu jej podniesienia

 

Jeśli przed zabiegiem implantacji potrzebne jest podniesienie dna zatoki szczękowej , wymagana jest wnikliwa diagnostyka stanu tej zatoki w celu uniknięcia ewentualnych komplikacji.

Odpowiednie pozycjonowanie pacjenta poprzez lekkie odwiedzenie głowy do tyłu i ułożenie gałęzi żuchwy bardziej horyzontalnie umożliwi zobrazowanie relatywnie dużego obszaru zatoki szczękowej nawet przy niewielkiej wysokości pola obrazowania.

Oczywiście alternatywnie można zastosować większe pole obrazowania jeśli aparat takowe posiada.

 

4. Upewnij się, że przebieg kanału nerwu zębodołowego dolnego jest zwizualizowany prawidłowo. Korzystaj z możliwości dokonywania pomiarów w oprogramowaniu.

 

Zasadniczo każde oprogramowanie do diagnostyki 3D umożliwia oznaczenie przebiegu kanału nerwu zębodołowego dolnego. Technologia CBCT daje możliwość precyzyjnych pomiarów odległościowych, czy chociażby pomiaru wysokości i szerokości wyrostka zębodołowego. Pomiary te należy przeprowadzić i udokumentować z dużą starannością i precyzją.

Najnowsze rozwiązania, takiej jak InVivo 5 3D oferują funkcję łatwego i niezwykle dokładnego wyznaczania przebiegu kanału nerwu zębodołowego dolnego. Warstwy cięć w poszczególnych przekrojach można idealnie dopasować do pożądanego położenia wszczepu implantologicznego. Dzięki temu pomiary dokonane na takich obrazach są dokładne i realnie odwzorowują sytuację śródtkankową.

Dostępna w oprogramowaniu baza implantów  wraz z ich widokami w 3D dodatkowo umożliwia wirtualne planowanie położenia wszczepu w tkankach. Zaplanowaną sytuację można zarchiwizować w dokumentacji pacjenta i wykorzystać ją na dowolnym etapie leczenia.

 

5. Korzystaj z możliwości widoku 3D oraz tworzenia własnych przekroi między płaszczyznami.

 

Zapisuj obrazy poszczególnych warstw zawierających pomiary. Dzięki temu będziesz mieć do nich dostęp zawsze, kiedy będzie to potrzebne. InVivo5 umożliwia zapisywanie rzutów poszczególnych warstw , a także obrazów 3D w galerii oprogramowania lub bezpośrednio w formie pliku graficznego na dysku komputera.

 

5 x NIE

 

1. Nieostre zdjęcia

Nie stawiaj diagnozy na podstawie niekompletnych danych. Jeśli pacjent poruszy się w czasie naświetlania, kluczowe obszary mogą być nieostre na zdjęciu. Takie zdjęcie nie może być podstawą diagnozy i planu leczenia.

Problem niekompletnych danych rozwiązują inteligentne systemy pozycjonowania. Stabilne, 5-punktowe podparcie pacjenta, lustro umożliwiające kontakt z pacjentem pozostającym w bezruchu, czy laserowe linie ułatwiające prawidłowe pozycjonowanie pacjenta gwarantują dobrą jakość ekspozycji. Wybierając aparat do swojej praktyki zwróć uwagę na te elementy.

 

2. Artefakty

Wszczepione implanty lub istniejące prace protetyczne na podbudowie metalowej mogą powodować powstanie artefaktów na zdjęciach rentgenowskich. Takie zdjęcia należy powtórzyć doprecyzowując pozycjonowanie na obszar naszego zainteresowania z pominięciem w polu obrazowania elementów metalowych. W tym celu bardzo przydatna jest funkcja prescan. Dodatkowo niektóre aparaty wyposażone są w system eliminacji artefaktów (SRT) ze skanów CBCT. Dzięki temu możliwa jest diagnostyka nawet w bezpośredniej okolicy metalowych elementów w obrębie jamy ustnej.

 

3. Nieprawidłowe pomiary

Wszelkie pomiary dotyczące wszczepów implantologicznych powinny być dokonywane w warstwach zgodnych z długą osią implantu lub pod odpowiednim kątem do niej.

Tylko w takim przypadku odległości od struktur ważnych anatomicznie są mierzone prawidłowo. To samo dotyczy pomiarów rzeczywistej szerokości i wysokości wyrostka zębodołowego. Projekcja pantomograficzna, tak często wykorzystywana w implantologii, nie dostarcza kompletu informacji niezbędnych do zaplanowania wszczepu. Specjalistyczne oprogramowanie 3D, takie jak InVivo5 umożliwia przeglądanie warstw w dowolny sposób, w tym ustawienie przekroju w osi wszczepu implantologicznego i przeglądania go w zakresie 360 stopni. Można w ten sposób prześledzić sytuację „dookoła” implantu.

 

4. Ignorowanie zmian patologicznych oraz warunków o słabym rokowaniu

Obraz tkanki kostnej oraz wyrostka zębodołowego może dostarczyć informacji o potencjalnych komplikacjach z utrzymaniem wszczepu. W oprogramowaniu InVivo5 można zmierzyć gęstość tkanki kostnej w skali Hounsfielda .W związku z ograniczeniami technologicznymi CBCT, pomiary te dostarczają jedynie przybliżonych wartości. Mamy za to możliwość obejrzenia tkanek o różnej gęstości, zmieniając parametry jasności, kontrastu i innych filtrów. Narzędzia te umożliwiają precyzyjną diagnostykę i przygotowanie się do zabiegu nawet w trudnych warunkach klinicznych.

 

5. Diagnostyka oparta o obrazy 2D

Wartość diagnostyczna zdjęć pantomograficznych w kontekście dokładności pomiarów oraz oceny stanu kostnych struktur anatomicznych jest znacznie niższa niż skanów 3D. Zdjęcia 2D nie umożliwiają oceny odległości pomiędzy nachodzącymi na siebie strukturami anatomicznymi. Systemy radiologiczne Gendex wyposażone są w technologię redukcji dawki (DRT), dzięki czemu do wykonania skanu 3D wystarczy dawka porównywalna lub niższa niż ta stosowana przy projekcjach 2D.

Pomimo zastosowania niskiej dawki promieniowania RTG, skany takie dają o wiele większe możliwości diagnostyczne w zakresie pomiarów i odwzorowania relacji między poszczególnymi strukturami anatomicznymi, niż zdjęcia dwuwymiarowe.

 

 

 

 

Sprawdź aktualną ofertę szkoleń KaVo

 

 

Poznaj nasze urządzenia 2D i 3D

 

Więcej informacji:

KaVo Polska Sp. z o.o.

Al. Jana Pawła II 27,

00-867 Warszawa

www.kavo.pl