Z przepisów nie wynika, by dentysta wykonujący swój zawód w ramach prywatnej praktyki stomatologicznej i który pracuje na sprzęcie posiadającym ważne certyfikaty, wydane w czasie, kiedy urządzenie było poddawane badaniu technicznemu, musiał ów sprzęt wymieniać na nowy po upływie określonej liczby lat. Przepisy precyzują, by sprzęt służący do pracy posiadał ważne, obowiązujące w czasie zakupu i instalacji certyfikaty i był odpowiedni do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń. Mylne jest przekonanie, jakoby należało wymienić posiadany sprzęt, ponieważ w myśl obowiązujących przepisów wygasła ważność certyfikatów wydanych przed 1 października 2002 r. Zasada ta dotyczy jedynie producentów i dystrybutorów wyrobów medycznych, którzy nie mogą wprowadzać do obrotu sprzętu z wygasłym certyfikatem. Jeśli urządzenie, pracujące w gabinecie stomatologa, ma certyfikat wydany nawet w latach 90 ubiegłego wieku, ale jest sprawne, może być używane nadal; po kres swojej technicznej żywotności – z zastrzeżeniem zachowania zasady bezpieczeństwa dla pacjenta i używającego sprzęt lekarza oraz zachowania jakości udzielanych świadczeń.

Przepisy ograniczają stosowanie sprzętu bez ważnych certyfikatów w przypadku korzystania z niego w placówkach, które mają podpisany kontrakt z NFZ. Jak czytamy w „Pulsie Medycyny”: „Świadczeniodawcy powinni ponadto dysponować dokumentami potwierdzającymi dokonanie aktualnych przeglądów wykonanych przez uprawnione podmioty. Jest również przepis, który wyznacza termin używania sprzętu bez certyfikatów w ramach prywatnej praktyki lekarskiej. Termin ten przypada 26 maja br., a ów przepis to § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu praktyki lekarskiej.”

Używanie sprzętu, który po 26 maja 2008 r. nie będzie posiadał ważnego certyfikatu może zostać zakwestionowane przez inspekcje sanitarne i okręgowe izby lekarskie. Konsekwencją może być nawet wykreślenie z rejestru praktyk.

Źródło: „Puls Medycyny”