Naukowcy z University of Sheffield w Wielkiej Brytanii przeprowadzili badanie, z którego wynika, że trójwymiarowe modele tkankowe ludzkiej śluzówki jamy ustnej mogą być wykorzystywane do badań in vitro w celu wizualizacji i oceny ilościowej przyczepu implantu do tkanek miękkich.

W pilotażowym badaniu hodowano normalne ludzkie fibroblasty jamy ustnej, keratynocyty i monocyty z wykorzystaniem trójwymiarowego modelu błony śluzowej jamy ustnej o pełnej grubości. Ocenie poddano przyleganie komórek do różnych powierzchni wszczepów: implanty piaskowane i trawione kwasem lub obrabiane maszynowo, zbudowane ze stopu tytanu i cyrkonu, pełnoceramiczne oraz PEEK.

Wszczepy osadzono w modelu 3D błony śluzowej jamy ustnej, a następnie inicjowano rozwój stanu zapalnego poprzez dodanie do pożywki hodowlanej lipopolisacharydu z E.coli i czynnika martwicy nowotworu TNF. Przyczepienie tkanek miękkich do implantu oceniano na podstawie badań histologicznych, testów PrestoBlue i z wykorzystaniem skaningowego mikroskopu elektronowego.

Poza wnioskiem głównym, który wskazuje na dużą użyteczność modeli 3D w badaniach in vitro stopnia przylegania tkanek miękkich do różnych powierzchni wszczepów, naukowcy zauważyli, że lepsze przyleganie występowało w przypadku implantów tytanowo-cyrkonowych o powierzchni piaskowanej i trawionej kwasem w porównaniu do powierzchni tytanowo-cyrkonowych obrabianych mechanicznie, ceramicznych i PEEK.