Strona główna - portaldentystyczny.pl

Strona główna LekarzAktualności

REBA i RULA poprawią ergonomię
  • 30-08-2013
 

 

 

 

Praca, którą dentysta lub technik dentystyczny wykonują w zaciszu swoich gabinetów czy laboratoriów, może niekorzystnie wpływać na układ ruchu. Powstające podczas wykonywania obowiązków zawodowych przeciążenia oraz statyczne naprężenia tkanek, mogą prowadzić do rozwoju wielu poważnych schorzeń skutkujących nie tylko przykrymi dolegliwościami bólowymi kręgosłupa czy stawów i mięśni rąk, ale także trwałymi i pogłębiającymi się niedomaganiami układu ruchowego. Sposobem profilaktyki schorzeń układu ruchu w przypadku dentystów i techników jest odpowiednia ergonomia stanowisk pracy. Skąd jednak będzie wiadomo, które rozwiązanie będzie bardziej ergonomiczne i czy zastosowanie innowacyjnego układu mebli i sprzętu przyniesie ulgę przeciążonym pracą kończynom czy kręgosłupowi? I które z czynników istniejących już w gabinecie czy w pracowni protetycznej należy uznać za ergonomiczne ryzyko?

W ocenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pomocne są dwie metody:

  • REBA(Rapid Entire Body Assessment) – opracowano ją w 2000 r. Polega na ergonomicznej ocenie stanowisk pracy, na których pracownicy skarżą się na dolegliwości ze strony układu ruchu. W metodzie REBA uwzględniono obciążenie całego układu mięśniowo-szkieletowego związane zarówno z użyciem siły dla potrzeb wykonania określonego zadania, jak i koniecznością utrzymania niezbędnej (często wymuszonej konstrukcją stanowiska) pozycji ciała (obciążenie posturalne). Podstawą oceny jest rejestracja wykonywanych czynności – filmowanie lub fotografowanie, najlepiej z profilu - tak, aby widać było jak najwięcej szczegółów związanych z ustawieniem poszczególnych części ciała, powstających kątów, pochyleń, itp. Analiza otrzymanego materiału graficznego umożliwi wykrycie tych punktów, których ergonomię trzeba zmienić lub poprawić.

  • RULA (Rapid Upper Limb Assessment) – stosowana od 1993 r. Podobnie jak poprzednia metoda pozwala na szybką ocenę stanowisk pracy, na których pracownicy skarżą się na dolegliwości ze strony układu ruchu, przy czym metoda ta ukierunkowana jest szczególnie na obciążenie szyi, tułowia i kończyn górnych. To idealne narzędzie do oceny ryzyka w przypadku wykonywania pracy nie wymagającej dużego wysiłku fizycznego, ale wykonywanej często w wymuszonych, niefizjologicznych pozycjach ciała (m.in. w pozycji siedzącej np. przy komputerze, podczas przeprowadzania większości zabiegów stomatologicznych).

Niezależnie od zastosowanej metody oceny, najważniejsza jest staranna analiza zebranego materiału, wyciągnięcie trafnych wniosków i oczywiście wdrożenie czynności poprawiających ergonomię tam, gdzie trzeba.

Źródło: „Praca i Zdrowie”

 

 
Inne wiadomosci w kategorii
Komentarze
 
W chwili obecnej nie dysponujemy żadnymi komentarzami.
 
Autor:
 
Treść
 
Kod obrazkowy
 
Przepisz kod
 
 
 

LOGOWANIE

Pierwszy raz w portalu?
Zarejestruj się Jak korzystać

Newsletter

Dodaj swój adres e-mail aby otrzymywać bieżące informacje

Katalog Firm

Kanały
informacyjne RSS
Subskrybuj RSS
Realizacja: Ideo Powered by: Edito CMS