Praca dentysty do łatwych nie należy: bolą mięśnie, szwankuje kręgosłup, oddech pacjenta niejednokrotnie wyzwala chęć odkażenia najbliższego otoczenia, a znoszenie marudzenia co bardziej strachliwych pacjentów wymaga anielskiej cierpliwości. Kandydatów na stomatologów jednak nie brakuje; głownie z powodu możliwości pracy we własnym gabinecie oraz perspektywy zarobków znacznie powyżej średniej krajowej. Ten ostatni parametr zależy nie tyle od dobrej lokalizacji gabinetu, ile od umiejętności i profesjonalizmu stomatologa. Dlatego dentysta, by nie wypaść z rynku, musi się ustawicznie dokształcać.

Ścieżka edukacyjno - zawodowa stomatologa wygląda następująco:

• 5-letnie studia stomatologiczne na akademii medycznej;

• roczna praktyka/staż;

• zaliczenie państwowego egzaminu lekarskiego;

• początkowo przeważnie praca w gabinecie stomatologicznym (ale jeszcze nie we własnym) w służbie zdrowia publicznej lub prywatnej;

• praca we własnym gabinecie i ustawiczne dokształcanie się na kursach, szkoleniach; uczestnictwo w sympozjach, zjazdach, seminariach.

Szacuje się, że stomatologia w ciągu 5 lat zmienia się w 100% - tak szybki postęp jest spowodowany wielkim tempem rozwoju nowych technologii, materiałów oraz nauk biologicznych.

Dzień roboczy stomatologa trwa ok. 6 godzin; od wewnętrznego regulaminu pracy w gabinecie zależy w jakie dni tygodnia i w jakich godzinach pacjenci są przyjmowani. Każdy dentysta powinien umieć podjąć leczenie z różnych dziedzin stomatologii – tyle teoria, która zazwyczaj pokrywa się z praktyką. Jednak większość stomatologów obiera sobie dziedzinę, która staje się ich osobistą specjalnością; np. chirurgia, protetyka, pedodontologia.

By praca stomatologa przebiegała sprawnie, dentyście pomagają asystenci i higienistki. To wykwalifikowany personel medyczny, który oprócz prac dodatkowych może wykonywać proste zabiegi.

Źródło: „Dziennik”