Karta podatkowa to jeden ze sposobów zryczałtowanego rozliczania się z fiskusem. Jej specyfika polega na tym, że płacony podatek nie ma nic wspólnego z rzeczywistymi dochodami, jakie przynosi praca.

Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Robi się to nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. W sytuacji, kiedy podatnik rozpoczyna działalność, wniosek taki składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności. Jeśli podatnik zlikwidował działalność lub też chce wybrać inną formę opodatkowania, musi to zgłosić w urzędzie do 20 stycznia danego roku podatkowego. Brak takiego zgłoszenia skutkuje tym, że uważa się, iż prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. Jeśli zatem działalność gospodarcza jest prowadzona nadal, a podatnik chce kontynuować opodatkowanie w formie karty podatkowej w kolejnym roku podatkowym, nie musi składać następnego wniosku. Wniosek o wybór karty podatkowej jako formy opodatkowania dla spółki składa jeden ze wspólników.

W przypadku korzystania z karty podatkowej:

• podatnik nie może korzystać z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorców, chyba że są to usługi specjalistyczne;

• możliwość opodatkowania kartą jest uzależniona od zachowania limitu zatrudnienia – w sytuacji, gdy limit ten zostaje przekroczony, traci się możliwość opodatkowania kartą; do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się: członków rodziny pozostających z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym, osób zatrudnionych w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy, pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów (konieczne jest jednak określenie na piśmie zakresu czynności wykonywanych przez te osoby);

• podatnik nie może prowadzić działalności związanej z wytwarzaniem wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym;

• nie można czerpać korzyści z najmu składników wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej: dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał w interpretacji indywidualnej z 28 stycznia 2008 r. (nr ITPB1/415-731/07/HD), że dentystka, która wynajmowała dwóm innym lekarzom stomatologom dwa fotele stomatologiczne (były one wliczone jako środki trwałe do prowadzonej działalności), nie ma prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej.

Przepisy ściśle określają, przy prowadzeniu jakiego rodzaju działalności jest możliwe opodatkowanie w formie karty podatkowej. W przypadku prowadzenia innego rodzaju działalności, traci się prawo do opodatkowania kartą podatkową.

Źródło: „Poradnik Gazety Prawnej”