Choroba zawodowa to schorzenie, które powstało w związku z wykonywaną pracą i znajduje się w wykazie przygotowanym przez Radę Ministrów. Definicja choroby zawodowej od 2009 r. wpisana została do kodeksu pracy i od tej pory to kodeks określa uprawnienia pracownika dotyczące rozpoznania choroby zawodowej.

Choroby zawodowe prowadzą do trwałego pogorszenia stanu zdrowia lub jego utraty. Jeśli utrata jest znaczna, osobie chorej przysługuje odszkodowanie lub renta (stała lub okresowa, rodzinna – w przypadku, kiedy nastąpił zgon pracownika, szkoleniowa – kiedy konieczne jest przekwalifikowanie) niezależnie od tego, czy wina leży po stronie pracownika czy pracodawcy. Po stwierdzeniu choroby zawodowej można ubiegać się też o:

• zasiłek wyrównawczy – w przypadku, kiedy na skutek choroby zawodowej obniżyło się wynagrodzenie;

• świadczenie rehabilitacyjne

• zasiłek chorobowy.

By móc się ubiegać o świadczenie pieniężne, konieczne jest najpierw uzyskanie decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej.

• Pracownik, który podejrzewa u siebie chorobę zawodową musi udowodnić, że jego kłopoty ze zdrowiem mają związek z wykonywanymi obowiązkami zawodowymi.

• Podejrzenie choroby zawodowej należy zgłosić. Może to zrobić: pracodawca, lekarz, który podczas badania zacznie podejrzewać chorobę zawodową (wtedy kieruje chorego pracownika na badania do poradni medycyny pracy, które potwierdzą lub wykluczą podejrzenia), lekarz dentysta i sam pracownik (obecnie zatrudniony zgłasza się do swojego lekarza, a były pracownik – do powiatowego inspektora nadzoru sanitarnego i do okręgowego inspektora pracy lub też prosi swojego lekarza o skierowanie do poradni medycyny pracy).

• Lekarz medycyny pracy ma obowiązek powiadomienia inspektorów: sanitarnego i okręgowego inspektora pracy (za pomocą specjalnego formularza lub też telefonicznie w przypadku wystąpienia choroby o ostrym przebiegu).

• Decyzję o uznaniu danego schorzenia za chorobę zawodową podejmuje Instytut Medycyny Pracy. W razie wątpliwości lub sporu, ostateczna decyzja należy do Państwowej Inspekcji Pracy. W razie, gdy pracownik nie zgadza się z treścią orzeczenia lekarskiego I stopnia, może się od niego odwołać w terminie 14 dni od chwili jego otrzymania za pośrednictwem poradni, która wydała pierwszą opinię. Kolejne badanie przeprowadzać będzie już jeden ze specjalistycznych instytutów badawczo-rozwojowych w dziedzinie medycyny pracy.

By uzyskać świadczenie pieniężne z tytułu choroby zawodowej, należy:

• Zebrać wymaganą prawem dokumentację włącznie z decyzją o stwierdzeniu choroby zawodowej.

• Złożyć wniosek do oddziału lub inspektoratu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwego dla miejsca zamieszkania osoby zainteresowanej.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”