Ideałem byłoby, gdyby każda współpraca technika i protetyka opierała się na partnerskiej wymianie poglądów i doświadczeń służących wytworzeniu protezy doskonałej.

Rzeczywistość w relacjach technik dentystyczny – protetyk zazwyczaj daleko odbiega od ideału. Dość często spotyka się dwie sytuacje; każda z nich, niestety, ma charakter skrajny:

• Protetyk traktuje technika jedynie jak wykonawcę uzupełnienia, zakładając, iż od myślenia i podejmowania decyzji jest lekarz, a rola technika ogranicza się do wytworzenia pracy zgodnie z zaleceniami protetyka.

• Protetyk dostarcza technikowi wycisk i niezbędne parametry do wykonania protezy, temu drugiemu pozostawiając decyzję o sposobie wykonania uzupełnienia.

Każda z przytoczonych powyżej sytuacji doprowadza do zachwiania równowagi w stosunkach między technikiem a protetykiem, prowokując do nadużywania uprawnień jednej ze stron. Współpraca między technikiem a protetykiem powinna opierać się na uznaniu praw każdej strony, przy czym kooperanci winni pamiętać o swoich obowiązkach i odpowiedzialności. Dobre relacje między technikiem a protetykiem, opierające się na wymianie opinii i doświadczeń każdej ze stron, to nie tylko podstawy udanej współpracy t e c h n i c z n e j w zakresie tworzenia naprawdę dobrych protez, ale i podwaliny pod budowanie renomy i miernik jakości usług: samego protetyka oraz technika.

Źródło: Opracowanie własne