Jak co roku, przed ogłoszeniem nazwisk laureatów Nagrody Nobla, na Uniwersytecie Harvarda wręczana jest nagroda pocieszenia, zwana lg Noblem. W tym roku otrzymał ją m.in. naukowiec Fritz Strack z Uniwersytetu w Wurzburgu w Niemczech. Dowiódł on, że jeśli zagryziemy ołówek w poprzek w zębach, to mięśnie twarzy układają się tak, jak podczas uśmiechu, co sprawia, że automatycznie czujemy się szczęśliwsi. Uczestnicy badania opowiadali, że podczas przeprowadzania eksperymentu faktycznie odczuwali radość.

Nikt jednak – ani osoby wręczające nagrodę, ani uhonorowany nią naukowiec – nie wspomniał o możliwych konsekwencjach negatywnych takiego sposobu na „uszczęśliwianie”, np. w postaci uszkodzenia zębów lub przeciążeń, jakie mogą powstawać w stawach skroniowo-żuchwowych. Zagryzanie połówka może bowiem źle wpływać na kondycję tkanek jamy ustnej i generować skutki podobne do tych, jakie pojawiają się przy bruksizmie.

Kolejnym ciekawym eksperymentem uhonorowanym anty-Noblem było dowiedzenie, że osoba dorosła ślini się do trzech razy bardziej niż przeciętny pięciolatek. Badanie przeprowadzono w bardzo nietypowy sposób, bo łapano spadającą ślinę podczas żucia ryżu gotowanego na parze, ziemniaków z kiełbasą, ciasteczek, jabłek i marynowanych rzodkiewek.

Najciekawszą nagrodę – związaną pośrednio z kształceniem stomatologów – przyznano za odpowiednią “tresurę chirurga”. Uhonorowane Ig Noblem badaczki dowiodły, że użycie “klikera” (urządzenia stosowanego podczas tresury psów) znacznie bardziej sprzyja wchłanianiu wiedzy przez uczących się młodych adeptów chirurgii medycznej niż tradycyjny przekaz, oparty na demonstracji i objaśnianiu.