Na skróty
- Forum
- Zareklamuj swój gabinet
- Izby Lekarskie w Polsce
- Partnerzy portalu
- Magazyn Stomatologiczny
- Wydawnictwo
Czelej - Wydawnictwo
PZWL - Wydawnictwo
Med Tour Press Int. - new! Katalog firm
- Dodaj gabinet
- Poradnik dentysty
- Organizacje
- Turystyka stomatologiczna
- Marketing stomatologiczny
- Dotacje z UE
- KORONAWIRUS
- Dental TV
- new! Czas na urlop!
- Relacje z targów i imprez
- 06-09-2019
Pasty polerskie mają za zadanie usunąć z powierzchni pracy protetycznej resztki zbędnego materiału w postaci drobnych cząsteczek. Technik dentystyczny lub stomatolog mają do dyspozycji pasty w postaci bloków lub past. Te w postaci bloków zbudowane są z materiału ściernego, który osadzony jest w cerezynie, wazelinie lub syntetycznym wosku. Wielkość cząsteczek materiału usuwającego zanieczyszczenia zależy od tego, czy pasta ma mieć za zadanie polerowanie czy ścieranie.
Najczęściej dodawanym ścierniwem jest tlenek glinu, który odznacza się bardzo wysoką twardością wynoszącą 9 stopni w skali Nosha. Oprócz tego dodaje się jeszcze węglik krzemu, boru bądź wolframu. Polerowanie metali szlachetnych wymaga zastosowania pasty z cząsteczkami tlenku glinu o wielkości 150 mikronów. Do polerowania metali nieszlachetnych wykorzystuje się ścierniwo o granulacji 200 mikronów.
Inna sytuacja ma miejsce w przypadku akrylu, który jest tworzywem miękkim i do jego polerowania wystarczy granulacja cząsteczek na poziomie 50-63 mikronów.
W przypadku past, których zadaniem jest wypolerować materiał na wysoki połysk, wielkość granulek ścierniwa powinna mieścić się w zakresie 1-10 mikronów.
Pasty w postaci emulsji składają się z fazy wodnej wraz z emulgatorem, do którego stopniowo
wprowadza się materiał ścierny i olej. A czasem dodaje się też sole podwyższające pH, jak na przykład węglan amonu.