Rok 2018 jest ostatnim rokiem realizacji projektu Europejskiej Federacji Periodontologicznej poświęconego korelacji pomiędzy chorobami przyzębia a powikłaniami ciążowymi. Program skierowany jest do lekarzy dentystów i ginekologów oraz przyszłych matek. To jedna z ważniejszych inicjatyw, która ma na celu zmianę nastawienia do leczenia zębów w ciąży. Specjaliści periodontolodzy podkreślają, że przestrzega się przed podejmowaniem skomplikowanych procedur stomatologicznych u kobiet oczekujących dziecka, tymczasem zapomina się, że brak leczenia dentystycznego w ciąży może być gorszy niż rezygnacja z niego z uwagi na ochronę płodu i przyszłej matki. Choroby przyzębia zwiększają bowiem ryzyko powstania tak zwanego stanu przedrzucawkowego. Mogą także wpływać na zahamowanie wzrostu płodu. Dzieje się tak, ponieważ bakterie z chorego przyzębia mogą przenikać do krwiobiegu; w dalszej kolejności zakażeniu ulegają łożysko i płód. Powstają także szkodliwe toksyny wydzielane przez zjadliwe bakterie, a uwalniające się w odpowiedzi na to cytokiny prozapalne pobudzają reakcję zapalną organizmu, która może być groźna dla płodu. Jak na łamach wrześniowego wydania „Gazety Lekarskiej” podkreśla dr hab. Jan Kowalski, specjalista periodontolog, w pierwszym trymestrze – kiedy dochodzi do organogenezy – można powstrzymać się od zabiegów, ale nie ma jednoznacznych dowodów, że są one szkodliwe. Poza tym kobiety niejednokrotnie poddają się zabiegom stomatologicznym, nie wiedząc jeszcze, że są w ciąży i nie ma to złych konsekwencji dla przebiegu rozwoju płodu. Drugi semestr to dobry czas na leczenie periodontologiczne i stomatologiczne; można je podejmować – poza przeciwwskazaniami, które występują u zdrowego człowieka. Realizujący leczenie lekarze stomatolodzy muszą tylko pamiętać, że kobieta jest w ciąży i niesie to dodatkowe ryzyko, niemniej leczenie nie jest zabronione.