Przepisy regulujące standardy dotyczące wody używanej w gabinecie stomatologicznym są restrykcyjne i odpowiadają regulacjom unijnym. Zanim praktyka stomatologiczna ruszy, woda jest badana przez sanepid. Służby sanitarne mają obowiązek zbadać wodę również w razie przebudowy sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

Jakość wody dostarczanej do unitów stomatologicznych musi być bez zarzutu – bowiem ma ona kontakt z tkankami pacjenta. Wyniki badań wskazują na stałą obecność bakterii w unitach – w postaci biofilmu, przy czym dla pacjentów, których odporność jest na zadowalającym poziomie, drobnoustroje te nie stanowią zagrożenia, ale mogą być groźne dla osób z niedomogami immunologicznymi. Najbardziej niebezpieczne mogą być znajdujące się w wodzie bakterie ze szczepu Legionella.

Odpowiednią jakość wody przepływającej przez unit uzyskuje się poprzez odpowiednie przygotowanie urządzenia do pracy i dezynfekcję wody. Do dezynfekcji stosuje się:

• środki zawierające tlen atomowy i rodniki OH;

• filtrację mechaniczną i bakteriologiczną z wykorzystaniem jonów srebra i miedzi. W zabiegach wymagających użycia wody sterylnej filtr bakteriologiczny powinien być wykorzystywany w unicie na przebiegu wody do końcówek stomatologicznych.

Woda wypływająca z unitu traktowana jest jak odpad medyczny. Może zawierać też cząstki amalgamatu. Aby stomatolog działał zgodnie z procedurami ochrony środowiska, ciecz opuszczająca układ ssący i spluwaczkę, zanim trafi do kanalizacji, powinna być poddana dekontaminacji z wykorzystaniem odpowiednich środków dezynfekcyjnych i oczyszczona z amalgamatu.

W naszym kraju nie ma przepisów, które nakazywałyby wyposażenie gabinetu w separator amalgamatu, ale istnieją regulacje, na mocy których resztki amalgamatu z wypełnień stomatologicznych należy traktować jak odpad niebezpieczny i usuwać tak, aby nie trafiły do kanalizacji.

Źródło: „Gazeta Lekarska”