Jest praca dla chirurgów szczękowo-twarzowych. Od maja tego roku w Zielonej Górze będzie można leczyć urazy szczęki i części twarzowej czaszki. Nowoczesna placówka wyposażona jest we wszystko, co potrzebne do ratowania życia i zdrowia pacjentów, a medyczny helikopter transportuje najczęściej ofiary wypadków. Brakuje tylko chirurgów – co zauważają nawet sami pacjenci. „Zielonogórski szpital zatrudni specjalistów chirurgii szczękowo-twarzowej. Dziś pacjenci, którzy wymagają skomplikowanych operacji twarzy, są wysyłani do Wrocławia lub Poznania. Od maja rekonstrukcje twarzy będą wykonywane na miejscu. Z wiedzy specjalistów skorzystają nie tylko ofiary wypadków” - informuje „Gazeta Wyborcza” w wydaniu z dnia 20.04.2013 r. Jednak chorzy po wypadkach, którzy do tej pory trafiali do szpitali we Wrocławiu lub Poznaniu, odsyłani byli tam dopiero po zakończeniu leczenia obrażeń wewnętrznych. To zaś powodowało, że leczenie rekonstrukcyjne twarzy odsuwane było na kilka tygodni, i zdarzało się, że było na nie za późno.
Lecznica walczy teraz o kontrakt na leczenie chirurgiczne.

- O osobny kontrakt na chirurgię walczymy od roku. Dyrektor lubuskiego oddziału NFZ, choć jest nam przychylny, nie dostał w Warszawie zgody na utworzenie osobnego oddziału chirurgii szczękowej w Zielonej Górze. A takie rozwiązanie byłoby najlepsze dla pacjentów. Wpisuje się w ideę Centrum Urazowego. Dlatego musimy poradzić sobie inaczej - mówi Antoni Ciach, lekarz naczelny szpitala.

Konkurs na takie świadczenia NFZ planuje ogłosić jesienią tego roku. Obecnie szpital jest po wstępnych rozmowach z młodymi specjalistami z Wrocławia, których zakontraktowanie ma być tymczasowym rozwiązaniem w ramach zabezpieczenia kadry dla oddziału chirurgii głowy, szyi, otolaryngologii i onkologii laryngologicznej. Na początek specjaliści podejmą pracę w urazówce oraz zajmą się leczeniem stomatologicznym.

- Zamierzamy ambulatoryjnie lub w ramach poradni leczyć zęby dzieci z niepełnosprawnością. Stomatolodzy nie chcą się podejmować np. ekstrakcji zęba, ponieważ nie mogą sobie poradzić ze znieczuleniem małego pacjenta, a czasem nawet posadzeniem go na fotelu - stwierdza Ciach.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”