Strona główna - portaldentystyczny.pl

Okluzja pojęcia podstawowe: maksymalne zaguzkowanie, relacja centralna (CR), centralna okluzja (CO), poślizg z centralnej okluzji do maksymalnego zaguzkowania (MZ).
Modele okluzji dla uzupełnień stałych i ruchomych, podobieństwa i różnice.
Okluzja i mięśnie w maksymalnym zaguzkowaniu.
Okluzja i mięśnie a wzorce ruchowe.
Rejestracja łukiem twarzowym/analizatorem DFA podobieństwa i różnice.
Montowanie modeli w artykulatorze i czego z niego możemy się nauczyć.
Rejestracja relacji centralnej pod kątem analizy czynnościowej.
Ocena zamontowanych modeli w artykulatorze.
Opcje leczenia po zamontowaniu modeli w artykulatorze w CR.
Położenie żuchwy w maksymalnym zaguzkowaniu co oznacza dla pacjenta i dla lekarza.
Zwarcie a wzorce ruchowe żuchwy.
Zwarcie w koncepcji trójnoga oraz położenia żuchwy w stawie skroniowożuchwowym.(ssż)
Okluzja a staw skroniowo-żuchwowy implikacje kliniczne.
Zwarcie w różnych wadach ortognatycznych klasy II, III, zgryzach otwartych czy głębokich.
Czego się nauczysz
Dlaczego okluzja wydaje się skomplikowana. Jak uczynić ją przewidywalną u większości pacjentów? Jak z wyprzedzeniem rozpoznać pacjentów wysokiego ryzyka?

Pewności w rozumieniu funkcjonowania ssż. Jak duży problem dla twoich pacjentów może stanowić brak prawidłowego funkcjonowania ssż? Jak w tej sytuacji rozmawiać z pacjentami na temat dysfunkcji ssż?.
Efektywnej identyfikacji problemów z mięśniami narządu żucia i określenia czy konieczne jest wprowadzenie leczenia oraz jak przedyskutować to z pacjentem.
Jak wygląda pełne badanie mięśni narządu żucia w oparciu o kartę badania czynnościowego wg Spear Education. Jak efektywnie można to wykonać w każdej praktyce.
Jak nabrać pewności siebie przy wyborze różnych diagnostycznych narzędzi okluzyjnych kierując się diagramem kolejności wyboru narzędzi opartym na symptomach i wynikach leczenia pacjentów z naciskiem na to jak przedyskutować opłaty za metody leczenia.
Jak i kiedy użyć modeli stomatologicznych w trakcie procesu planowania leczenia okluzji włączając w to rolę łuku twarzowego. Metodyka rejestracji zwarcia i przeniesienia jej z zębów na modele diagnostyczne i do świata cyfrowego.
Ustalić czy ekwilibracja okluzji jest konieczna oraz jak ją przeprowadzić przewidywalnie. Jak wyjaśnić to pacjentowi?
Co zrobić z okluzją u pacjentów ze znaczącym nagryzem poziomym, zgryzem otwartym przednim, zgryzem głębokim lub z wadami klasy III u pacjentów nie korzystających z pomocy ortodonty.
Jak łatwo przewidywalnie wykonać rejestrację zgryzu u pacjentów przygotowanych do przebudowy zwarcia od prostych uzupełnień zębów bocznych do pełnych łuków zębowych.
Zakres zajęć praktycznych
Samodzielna rejestracja łukiem twarzowym/analizatorem zębowo-twarzowym.
Samodzielna deprogramacja rejestratorem listkowym (leaf Gauge), pokaz deprogramacji z wykorzystaniem aparatu typu Lucia Jig czy rękoczynu Dawsona.
Samodzielne rejestrowanie centralnej okluzji oraz przeprowadzenie testu obciążenia ssż i mięśni.
Pokaz pracy analizatorem zębowo-twarzowym Kois DFA.
Pokaz badania zwarcia na jednym z uczestników modułu.
W miarę wolnego czasu pokaz badania zwarcia na pacjentach prowadzącego moduł.
Pokaz pracy z artykulatorem na przykładzie artykulatora Panadent, dobór rodzaju artykulatora, nastawienie parametrów artykulatora.
Pokaz wykonawstwa indywidualnego stolika siecznego.
Pokaz wykonania ekwilibracji na modelach jednego z uczestników i/lub w miarę wolnego czasu samodzielna ekwilibracja na modelach własnych.
Samodzielne przygotowanie planu leczenia dla wybranego przypadku klinicznego omówionego z Spear Education (np. z zaburzoną płaszczyzną sieczną lub okluzyjną).
Samodzielne przygotowanie planu leczenia dla przypadku klinicznego przedstawionego przez kursanta.
Wybierz termin i temat szkolenia:
20-21.09.2021r. rozpoczęcie zajęć moduł 1
Kontakt: 883-613-100