Erozja zębów jest uszkodzeniem typu niepróchnicowego. Wynika z działania czynników chemicznych na szkliwo zębów. Objawia się utratą twardych tkanek zęba, do której dochodzi wskutek działania na powierzchnię szkliwa kwasów pochodzących ze środowiska zewnętrznego (kwaśna dieta, środowisko pracy), bądź wewnętrznego (choroba refluksowa, wymioty). Dobrą ochronę dla szkliwa zębów przed działaniem kwasów zapewnia ślina – na szczęście ślinianki wytwarzają jej więcej po kontakcie z czynnikiem o kwaśnym charakterze. Odpowiednio duża ilość śliny dobrze rozcieńcza kwas. Ślina ponadto omywa powierzchnię zębów z cząstek kwaśnych, nie dopuszczając w ten sposób do rozmiękczenia i demineralizacji szkliwa. Ponieważ ślina może zapobiegać niszczeniu szkliwa w kwaśnym środowisku, należy dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, które ma wpływ na ilość wytwarzanej śliny.

Erozji zębów nie wolno lekceważyć, ponieważ może doprowadzić do nieodwracalnej utraty twardych tkanek zęba – szkliwa i zębiny. Jednym z sygnałów, które mogą wskazywać na istnienie zmian erozyjnych w szkliwie, jest nadwrażliwość zębów.

Erozji można zapobiec – wystarczy po zjedzeniu kwaśnego owocu bądź wypiciu kwaśnego napoju przepłukać jamę ustną niegazowaną wodą. Płukanie jamy ustnej wodą należy zastosować także po wystąpieniu wymiotów.