Lakowanie to pokrywanie bruzd zębowych preparatem zawierających związki fluoru.

Wskazania do lakowania:

• profilaktyka przeciwpróchniczna

• uszczelnianie i ochrona szkliwa w miejscach niedostępnych dla szczoteczki do zębów lub o nierównej powierzchni – szczególnie w szczelinach, w których pomimo regularnego mycia zębów na odkładających się tam resztkach organicznych szybko rozwija się próchnica szczelinowa.

Przeciwwskazania do lakowania:

• zaawansowana, widoczna próchnica

• wymagające leczenia ubytki styczne tego samego zęba

• szczeliny, do których dociera szczoteczka podczas rutynowego mycia zębów

• szczeliny, w których szkliwo nie ulega próchnicy przez wiele lat.

Miejsca zajęte przez próchnicę przed lakowaniem dentysta odsłoni i oczyści. Tam, gdzie tkanka zęba uległa zniszczeniu aż do zębiny, przed uszczelnianiem szkliwa będzie wykonany podkład.. Dopiero potem stomatolog nałoży preparat uszczelniający, stosując metodę poszerzonego lakowania szczelin.

Etapy lakowania:

• porządne, bardzo dokładne mycie zębów z użyciem specjalnej szczoteczki oraz pasty nie zawierającej fluoru;

• chemiczne oczyszczenie zębów za pomocą 2% roztworu podchlorynu sodu;

• dokładne osuszenie miejsca lakowanego;

• 1-minutowe wytrawianie szkliwa z użyciem 37,5% kwasu fosforowego – szkliwo przybiera kredowy odcień;

• kilkudziesięciosekundowe, dokładne spłukanie kwasu wodą;

• naniesienie na ząb płynnego materiału kompozytowego, twardniejącego pod wpływem naświetlania lampą halogenową;

• sprawdzenie prawidłowości zwarcia powierzchni zębów (okluzji).

Źródło: Opracowanie własne