Choroby przyzębia występujące u dzieci:

• zapalenie dziąseł

Najczęstszą przyczyną jest płytka bakteryjna. Pogłębione kieszonki dziąsłowe nie powodują utraty przyczepności zębów ze względu na silniejszą u dzieci niż u dorosłych odporność miejscową. W większości przypadków leczenie polega na odpowiedniej higienie jamy ustnej.

U dzieci zapalenie dziąseł rzadko rozwija się w poważniejszą chorobę przyzębia. Wyróżnia się: ostre i przewlekłe zapalenie dziąseł.

• ostre martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł

Jest to choroba, która pojawia się nagle i jest bardzo bolesna. Charakteryzuje się owrzodzeniami i martwicą dziąseł oraz bardzo często gorączką i powiększeniem węzłów chłonnych. Ze względu na ból utrzymanie odpowiedniej higieny jamy ustnej jest bardzo trudne, dlatego często obserwuje się rozprzestrzenienie się owrzodzeń na wargi i policzki.

Występuje raczej u nastolatków, u małych dzieci bardzo rzadko.

• rozrost dziąseł

Jest to zgrubienie dziąseł, które towarzyszy chorobom ogólnoustrojowym (np. białaczce) lub jest spowodowane zażywaniem niektórych leków (np. przeciwpadaczkowych, immunosupresyjnych). Dziąsła są wtedy jakby napuchnięte, twarde, grudkowate. Dochodzi do powiększenia kieszonek dziąsłowych, jednak bez utraty przyczepności. W skrajnych przypadkach dziąsła pokrywają zęby, utrudniają zamykanie ust i zniekształcają twarz.

• nadziąślak

Jest łagodna, miejscowa, guzkowata narośl na dziąśle. Leczenie polega na jej wycięciu i badaniu histopatologicznym.

• urazy dziąseł

U dzieci i młodzieży występują one bardzo często, szczególnie w okolicy zębów przednich. Czasem rozwijają się w zapalenie dziąseł. Ich przyczyną może być zbyt intensywne szczotkowanie zębów lub branie do ust różnych ostrych przedmiotów (np. ołówka, linijki).

• zapalenie przyzębia

Choroba atakuje wszystkie części przyzębia: kość zębodołową, ozębną, cement korzeniowy i dziąsło. Początkowo jest to stan niezapalny, który potem prowadzi do uszkodzenia aparatu utrzymującego zęby.

• przedpokwitaniowe zapalenie przyzębia

Choroba ta występuje w uzębieniu mlecznym. Pojawia się wkrótce po wyrznięciu się zębów, uszkadza tkanki miękkie i kość zębodołową, prowadząc do utraty mleczaków.

Przed wystąpieniem choroby u dziecka często obserwuje się infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego i zmiany skórne.

• młodzieńcze zapalenie przyzębia

Choroba rozwija się, gdy rozpoczyna się okres dojrzewania (dziecko ma 11–13 lat). Początkowo dziąsła mają prawidłowy wygląd. Potem następuje pogłębienie kieszonki dziąsłowej i zanik kości zębodołowej.

Schorzenie to jest jednym z objawów chorób ogólnoustrojowych (m.in. białaczki, cukrzycy).

• szybko postępujące zapalenie przyzębia

Choroba ta obejmuje całe uzębienie i bardzo szybko prowadzi do uszkodzenia aparatu zawieszeniowego zębów. Często towarzyszą jej owrzodzenia.

Po gwałtownych atakach następują okresy stabilizacji.

• recesja dziąsła (zanik dziąsłowo-kostny)

Choroba ta charakteryzuje się zanikiem elementów kostnych i dziąseł, które prowadzą do odsłonięcia korzeni zębów. Przyczyny nie są do końca znane: może to być zbyt intensywne szczotkowanie zębów, zła ich budowa lub ustawienie.

Źródło: Opracowanie własne