Abrazja powietrzna, zwana też mikroabrazją, jest metodą wykorzystywaną w stomatologii do różnych celów, ale najczęściej stosuje się do usuwania próchnicy i w leczeniu zębów z wykorzystaniem materiałów odtwórczych. Jest ona mniej inwazyjną alternatywą dla tradycyjnego borowania zębów.

Dentyści obrabiają powierzchnię zębów z wykorzystaniem abrazji powietrznej, stosując do tego celu specjalną rękojeść, która przypomina miniaturową piaskarkę. Jest ona podłączona do źródła sprężonego powietrza i zawiera małe cząsteczki ścierne, które dzięki ciśnieniu sprężonego powietrza przedostają się na powierzchnię poddawaną procesowi ścierania. Dentyści mogą wykorzystywać abrazję powietrzną do usuwania próchnicy zębów z ubytków, usuwania starych plomb i przygotowywania zębów do osadzenia w nich materiałów odtwórczych. Jako cząsteczki ścierne wykorzystywane są: tlenek glinu, wodorowęglan sodu, krzemionka, pył diamentowy, a także cząsteczki bioaktywnego szkła.